"Söyle Yunus'um, durma, söyle. Dağlara söyle, taşlara söyle; kurtlara söyle, kuşlara söyle. Akıllara söyle, kalplere söyle. Senin nasibin sevgiden yana olsun, sevgiyi söyle. Her ne ki sana gerekir, başkalarına da söyle. Söylemek için yol ara, iz belle, söyle. Senin kalbinde olanı halka aç da söyle, aynandan güzellikleri eşyaya yansıt da söyle. Söylemek için diyardan diyara dolaş, en ücra yurtlara ulaş da söyle. Söyle Yunus'um söyle!"
Haddimi bilmek, söyleme yükünü üzerimden atmak için mazeret gösterdim:
"Efendim, Yunus kulunuz bir aşk bezirgânı, sermaye canı..."
"Bahadır gördüm Yunus, cana kıyanı..."
"Efendim, bahadır ki can terkin urur."
"Korkma Yunus!.. Kılıç mı keser himmet giyeni!.."
“Söylemek varlık iddiasında bulunmaktır efendim, ben varlığımı yok etme, varımdan geçme emelindeyim. Ben kendimi bilme, Rabb'i kendimle bilme emelindeyim."
Sayfa 243Kitabı okudu
·
41 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.