Gönderi

mesut bahtiyar yorumladı.
44 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
·
1 saatte okudu
John Berger'i ilk kez okudum. Bu kısa anlatı, bu ağıt, yazarın hastalık sebebiyle kaybettiği annesine yazdığı bir metin, bir yâd etme çabası; acıyla merakın ve mazi özleminin bir arada bulunduğu, resimler ve fotoğraflarla, çizimlerle dolu güzel sayfalardan oluşan acı dolu bir edebiyat eseri. Güzel kapağında dağlara ve yollara yağan karın
Uçuşan Etekler
Uçuşan EteklerJohn Berger · Metis Yayıncılık · 2014555 okunma
··
752 görüntüleme
Hüseyin DEMİR okurunun profil resmi
Kalemine sağlık Hocam. Değerli annemizin de ellerinden öperiz...
Cem okurunun profil resmi
teşekkür ederim sevgili hüseyin hocam:)
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
mesut bahtiyar okurunun profil resmi
size ve annenize sağlık diliyorum.
Cem okurunun profil resmi
teşekkür ederim:)
dostamisc okurunun profil resmi
Ölüm kimseye yakışmıyor, yakıştırılmıyor, yakıştırılamıyor, bu hep böyle gelmiş böyle de gidiyor. Ama insan sonunda gerçekle de yüzleşiyor sık sık. Annemi 28, babamı 23 sene önce ve ablamı da 63 gün önce kaybettim. Öldüklerini hiçbir zaman kabullenemedim. Yaşadıkları şehre gidince onlarla görüşebileceğimi, hep orada yaşadıklarını düşünerek kendimi avuttum. Ama yaşadıkları şehre gidince artık hayatta olmadıklarının, yaşamadıklarının gerçekliği acı yüzüyle suratıma tokat gibi indi hep. Ablamla her hafta sonu ve genelde de hafta içlerinde telefonla görüşürdük. Hafta sonları ablamı aramak için elimi telefona götürdüğümde, aynı gerçeklikle yüz yüze geliyorum iki aydır. Güzel incelemeniz içerisinde duygularınızı, yaşadıklarınızı bizimle paylaşmışsınız kaleminize, yüreğinize sağlık. Bir de biliyor musunuz Cem Bey -gerçi klişe olmuştur artık- biz evlatlar büyüklerimize göre hep küçüğüz, hep çocuğuz. Bizimkiler de bize öyle değil mi? Annenize hürmetlerimle sağlıklı kalınız.
Cem okurunun profil resmi
Başınız sağolsun. Bu duyguları çok iyi biliyorum z çok fazla yakınımi, arkadaşımı kaybettim, çok fazla kaybettiğim kedi var, hayvanlarla yaşayanlar için bu acının insan kaybetmekten farkı yok. Sonuçta buradayız ve gideceğiz, inanç olmasa nasıl dayanabilirdim bilmiyorum. Burada bitmediği düşüncesi ve inancı hayatta tutuyor beni. Bizler ölüleriyle yaşayan insanlarız, toplumumuz öyle, asla toprak olup gitmek diye bir bitiş yok benim için, bizler için. Eğer bir teselliyse, bir temenniyse sadece yapabileceğimiz.bir şey de yok..işte sırf bu yüzden işten eve dönerken annemi ve melo'yu düşünüyorum, en yakınlarım onlar çünkü. Sevdiğim akrabalarım, arkadaşlarım ile elimden geldiğince zaman geçirmeye çalışıyorum..bir kaç ay önce melekler kadar saf temiz dayımı kaybettim, derede boğularak öldü , daha yeni yeni a,ğlayabiliyorum, bu his geçmiyor bitmek bilmiyor, çünkü her ölüm bir yandan da senin ölümün demek. Telefonlar, yazılar, resimler, hatıralar..çok zor. Baş.sagligi dilerim sabır dilerim
1 sonraki yanıtı göster
Selman Ç. okurunun profil resmi
Hocam siz hep yazın olur mu? Dolu dolu gözlerle okudum ve sonunda artık tutamadım yüreğinize sağlık.
Cem okurunun profil resmi
Teşekkür ederim..hem de çok
Şennur Oğuz okurunun profil resmi
Eline yüreğine sağlık yine çok içten etkileyici
19 öğeden 11 ile 19 arasındakiler gösteriliyor.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.