Şiir: Kelime haznesinin kozmogonik sayıklaması...
Hiçbir hakikî ilham yoktur ki dünyadan daha engin bir ruhun anormalliğinden çıkmasın... Bir Shakespeare'in ve bir Shelley'nin sözlü yangınlarında, kelimelerin külünü hissederiz; bir evren yaratma imkânsızlığının düş kırıklığını ve kokusunu... Sözcükler, iç genleşmenin eşdeğerine hiçbiri ulaşamıyormuşcasına birbirlerinin ayağına dolanır; imge fıtığıdır bu, günlük kullanımdan doğmuş ve mucizevî bir biçimde kalbin yüksekliklerine çıkarılmış zavallı kelimelerin aşkın bir biçimde kopmasıdır. Güzelliğin hakikatleri, ufak bir çözümleme önünde korkunç ve gülünç oldukları ortaya çıkan abartmalarla beslenir. Şiir: Kelime haznesinin kozmogonik sayıklaması...
Şarlatanlık ve vecd, bundan daha etkili bir biçimde birleştirilmiş midir? Yalan - gözyaşlarının kaynağı! Dehanın sahtekârlığı ve sanatın sırrı budur. Gök seviyesine kadar şişirilmiş hiçlikler; evreni üreten bir inanılmazlık!
Sayfa 76Kitabı okudu
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.