İnsanları işkenceyle aşağılayan, önce kendisi insanlıktan çıkıyor ya, bütün insanlığı da aşağılıyor. Hele içinde bulunduğu, doğup büyüdüğü, ekmeğini yediği ülkeyi çamurlara buluyor, aşağılanmanın aşağılanmasına uğratıyor. İşkence yapanı hoş gören, bağışlayan, yutan bir ulus aşağılanma felaketinin bataklığında buluyor kendini.
Çürümenin, yozlaşmanın, ölümün, kokuşmanın tam eşiğinde buluyor. Bir ulusun güzelliği, iyiliği, yaşam direnci yaptığı işkencelerin yoğunluğuyla orantılıdır. Bu da en büyük yasadır. Onun için insanlık, zulmün arta ki çabuk zeval bulasın, demiş.
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.