Serhat Akış: “Hassasiyet gerektiren önemli bir sorunla karşı karşıyaydım. Sorunu ışıkları söndürüp yatağa girerek hallettim” syf 9 “Günü nasıl değerlendireceğimi düşünerek yürümeye başladım. Aklıma yapacak bir şey gelmeyince kentte dolaşmaya karar verdim.” Syf 10 “Tanrım, artık bir ateist olduğum için beni bağışla, ama Nietzsche’yi okudun mu? Ne kitap! Ulu Tanrım, sana karşı dürüst olacağım. Bir teklifte bulunacağım sana. Benden büyük bir yazar yarat kiliseye döneyim. Ve lütfen tanrım, bir ricam daha olacak: annemi mutlu kıl. İhtiyar o kadar önemli değil, onu şarabı var ve sıhhati yerinde ama annem her şeye kaygılanır. Amin” syf 20 “Kitap kabul edildi, sözleşmeyi postalıyorum, Hackmuth. Bu kadar. Telgrafı elimden bıraktım. Sonra dizüstü çöküp telgrafı öpmeye başladım. Yatağın altına girip uzandım. Güneş ışığına ihtiyacım yoktu artık. Ne de dünyaya, ne de cennete. Öylece yattım orada. Ölmeye hazırdım. Başka hiç bir şey olamazdı hayatta bana. Hayatım son bulmuştu” syf 138 “Koltukta kitabım duruyordu, ilk kitabım. Kalem buldum, ilk sayfayı açtım ve şöyle yazdım. Camilla’ya sevgi ile, Arturo. Kitabı güneydoğu istikametinde iki yüz metre kadar metre taşıdım, sonra var gücümle Camilla’nın gittiği yöne fırlattım. Sonra arabaya bindim çalıştırdım ve Los Angeles’a döndüm. “ syf 155

“Hassasiyet gerektiren önemli bir sorunla karşı karşıyaydım. Sorunu ışıkları söndürüp yatağa girerek hallettim” syf 9 “Günü nasıl değerlendireceğimi düşünerek yürümeye başladım. Aklıma yapacak bir şey gelmeyince kentte dolaşmaya karar verdim.” Syf 10 “Tanrım, artık bir ateist olduğum için beni bağışla, ama Nietzsche’yi okudun mu? Ne kitap! Ulu Tanrım, sana karşı dürüst olacağım. Bir teklifte bulunacağım sana. Benden büyük bir yazar yarat kiliseye döneyim. Ve lütfen tanrım, bir ricam daha olacak: annemi mutlu kıl. İhtiyar o kadar önemli değil, onu şarabı var ve sıhhati yerinde ama annem her şeye kaygılanır. Amin” syf 20 “Kitap kabul edildi, sözleşmeyi postalıyorum, Hackmuth. Bu kadar. Telgrafı elimden bıraktım. Sonra dizüstü çöküp telgrafı öpmeye başladım. Yatağın altına girip uzandım. Güneş ışığına ihtiyacım yoktu artık. Ne de dünyaya, ne de cennete. Öylece yattım orada. Ölmeye hazırdım. Başka hiç bir şey olamazdı hayatta bana. Hayatım son bulmuştu” syf 138 “Koltukta kitabım duruyordu, ilk kitabım. Kalem buldum, ilk sayfayı açtım ve şöyle yazdım. Camilla’ya sevgi ile, Arturo. Kitabı güneydoğu istikametinde iki yüz metre kadar metre taşıdım, sonra var gücümle Camilla’nın gittiği yöne fırlattım. Sonra arabaya bindim çalıştırdım ve Los Angeles’a döndüm. “ syf 155

Sayfa 9 - ParantezKitabı okudu

Toza Sor John Fante

1 artı 1'leme

57 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Serhat Akış