Korkuyu Beklerken’den..
“Sabah uyanınca sevinçliydim. Uyku, zamanımın dörtte birini, dakikaları saymadan geçirmemi sağlıyordu.“ syf 44
“Dünya benim gibi insanlarla dolu mahallelerden meydana gelseydi bir beton çölüne dönerdi. İnsanlığın ve insansızlığın yüz karasıydım. Kendime acımak istedim. Mutlak bir ümitsizliğe düşmek istedim. Belki tam düştükten sonra çıkmak kolay olurdu.“ syf 64
“Ne yemek pişirmesini, ne de okumasını becerebildim; ne ingilizceyi, ne de tabiatı sevmesini öğrenebildim.” Syf 78
Sayfa 44Kitabı okudu
·
1 artı 1'leme
·49 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.