İnsanın ruhu ilk defa iyi şeyler hissettiğinde, o iyi hisleri kaybetmenin
korkusunu yaşamaya başlardı. Ruhum öyle yorulmuştu ki kötü hissetmekten, ilk defa iyi hissettiğinde buram buram, “Bu hisleri kaybedemeyiz İzmir!” korkusunu bağırıyordu içimde. Haklıydı. Ben iyi hissetmeyi hak ediyordum. Ruhuma bunu borçluydum.
·
46 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.