Hayat Güzeldir
Şehrin kalabalık bir noktasına oturup hayat telaşındaki insanları izlemeye koyuldunuz mu hiç? Simit satan çocuklar, hâlâ el ele tutuşan teyze ve amcalar, elindeki balonları satmaya çalışan bir adam ve annelerinin elini balon için çekiştiren çocuklar, uzaktan balonları kesen ayakkabı boyacısı bir çocuk... Farklı insanlar, bambaşka hayat öyküleri. Hangisinin hayatını yazsak roman olmaz ki? En azından üst düzey bir hikaye olur, hele ki Mustafa Kutlu gibi dünya çapında bir hikayecinin kalemiyle buluşunca.
"Ya Rabbi, hayat ne kadar güzel. Ama bizim gözümüz kör, kulağımız sağır!" (s. 55)
Güzel miydi sahiden?
Neresinden bakmak gerekiyordu hayatın bu yönünü görmek için?
Sizi alıp bambaşka hayatlara götürecek 21 farklı hikâye.
Kiminde simitçi çocukların gözünden bakıyorsunuz hayata, kiminde üniversiteye giden bir öğrencinin, kiminde her şeyi bırakıp köyüne dönen birinin. Ortak çabaları hayata tutunma telaşı... Ne güzel de tutunmayı başarıyorlar, her şeye inat "Hayat güzeldir!" dercesine.
"Hayat zordu, fakirdik, çocuktuk biz ama her şey sanki bugünden daha güzel, daha zevkli, heyecanlı ve dopdoluydu."
Kim inkar edebilir ki bunu?
Kime sorsak hayali sobanın üzerinde kestane pişirdiği zamanlara dönmek. Ve yanmış portakal kabuklarının odayı saran kokusu. Geçtiğimiz günlerde
Yaşamak diye bir roman okumuştum, şöyle bir cümle geçiyordu içerisinde: "Mutlu olduğun sürece fakir olmak utanılacak bir şey değildir." Yeter ki yoksulluk içimizde olmasın. Asıl zenginlik insanın mal varlığı değil de sevdikleri için atan kalbiyle, onları hissedebilen ruhu. Mutsuz zenginler iyi bilir.
"Güzellik böyledir, çocuk da olsa yaşlı da olsa dilinden anlayanı yüreğinden vurur."
Hayata açılan pencerenin bakış açısı o kadar önemli ki... Görmeyi bilmeyene güzellikler neylesin. Ne der eskiler: "Görenedir görene. Köre nedir, köre ne!" Bu demek değil ki her şey tozpembe. Sadece gerek gerçek hayatta gerekse edebiyatta içimizi ısıtacak şeylere o kadar ihtiyacımız var ki...
Daha uzun olmasını dilerdim hikayelerin, nitekim bittikten sonra benim zihnimde devam ettiler kaldıkları yerden. Yazarın gözlem gücü ve ruh betimlemeleri eseri okutmadı, yaşattı. "Ömür dediğin" diye bir program vardı, sanki hepsi birer kesit değil koca bir ömrün tamamıydı.
Bir Kutlu klasiği,
Mutlu okumalarınız, güzel hikayeleriniz olsun.
Hayat GüzeldirMustafa Kutlu · Dergah Yayınları · 20114,163 okunma
