Ayşe Karagöz yorumladı.
Oblomov'un boşvermişliğini çok seviyorum. Eylemsizlikten öte bilinçli bir duruşu var. Toplumun açgözlülükleri, dedikoduları ve sahteliklerini görmemek için bazen en iyi yol koltuğundan hiç ayrılmamak...
instagram.com/p/CwafozaNUmH
··
3 artı 1'leme
·44,4bin görüntüleme
Öne Çıkan Yorum
Koltuğundan hiç ayrılmamak bence kendini kandırış, "toplumun açgözlülerinden, dedikodularından ve sahteliklerinden" kaçmak için eylemsizlik değil de tam tersine eylem gerektiğine inanıyorum. Devamlı bir çalışma ve uğraş gerek. Bu yüzden bu kitap hiç ilgimi çekmedi sanırım..
"oblomov neden 200 sayfa boyunca yatağından kalkmıyor?" sorusunu kitapta yine kendisi cevaplıyor:
"- Ama bu hayatta sevmediğin şey ne? Onu söyle.
- Her şey; durmadan öteye beriye koşmalar, küçük ihtiras oyunları, hele de açgözlülükler, rekabetler, dedikodular, birbirine çelme atmalar, birbirini tepeden tırnağa süzmeler. Konuşmalarını dinledikçe insan budalalaşıyor."
muhteşem!
bu kadar kısa sürede 500 beğeniye ulaşan ilk iletim oldu sanırım. oblomov hepimizi birleştiren yegane roman kahramanlarından biri olsa gerek 🤓
sizin de kendinizi oblomov gibi hissettiğiniz zamanlar oluyor mu? o halde bu iletiyi artık video olarak da izleyebilirsiniz! 🤓
instagram.com/p/CwafozaNUmH
günaydın, biz yine gözümüzü oblomov olarak açtık. yataktan hiç kalkasım yok bugün de. pazar pazar bu kadar işi kim, niye yapsın zaten ya......
oblomov'u seven şu kitapları da sever:
Katip Bartleby
Sivil İtaatsizlik ve Pasif Direniş
Oblomov gibi olmak beni hep korkutmuştur. Bence hayatta her zaman bir hareket gerekiyor.
“Bazen en büyük eylem, eylemsizliktir.” demişti biri ama kim olduğunu hatırlamıyorum 😅
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.