Zihnimizin dışında işleyen o saat, bedenimizi toprağa doğru eğiyor yalnızca. Ne garip, insan da meyve misali, en olgunluğa ulaştığında toprağa düşüyor, hamken de kekre bir tat bırakıyor ağızda. Belki de o kekre tat var olduğu için olgun meyvenin tadını beğeniyoruz. Zıddıyla anlam kazanıyor her şey.
Sayfa 44 - YKYKitabı okudu
·
336 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.