“Bunlar çocuk -dedi birisi, radyodan tanrıya bakarak-
Bunlar kimsenin kötülüğünü isteyecek yaşta değil daha.
İnsan gençken yalnız kendi rüyasını görmez ki, dağ taş ölüm. Otlar bile mezara döndü. Bu çaresiz merhametle hangi yara kabul eder bizi. O çocukların bedenine koyuyoruz her gün başımızı. Yazık bize! Hepimiz korkunun ev sahipleriyiz!
Şükrü Erbaş
İnsan Bir Eksik Sözdür
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.