Bugün öğle arası uzun zamandır gitmediğim personel kafeteryasına uğrayım dedim kahve içebilmek için. Aynı kişiler, aynı muhabbetler, aynı üslup… Siyasetle başlayıp, kendinden başka herkesi ve her şeyi eleştirirken kendini unutan ve eninde sonunda dinle siyaseti buluşturmayı bir şekilde başaran, diğerlerinin amelleriyle birlikte niyetlerinin dahi gıybetiyle vaktin hesapsızca israf edildiği aynı sohbetler. Bu gevezelikleri daha fazla midem kaldırmıyor artık galiba, dayanamadım kalktım.
Yaşlı bir hasta için gelen konsultasyon nedeniyle yoğun bakımın yolunu tuttum. Öğle arası, sırasıyla hasta yakınlarını içeriye aldıkları ziyaret saati. Yoğun bakımın camlı kapısının önünde 40-45 yaşlarında bir beyefendi içerideki yaşlı bir hastaya canhıraş bir şeyler anlatmaya çalışıyor elinde koca bir saat ve yazılı bir kağıt tutarak.
Hasan amca, 83 yaşında. Böbrek kanseri, kalp hastalığı, akciğer pıhtısı derken durumu ciddi ancak bilinci açık. Gözleri ışıl ışıl kapıya bakıyor, arada bir başını sallıyor. Sonra yakını kapalı kutuda bir şey gönderdi, kendisi girmedi. Hasta dosyasını kapatıp elimde olmadan izlemeye başladım devamını ancak tam da anlam veremedim. Hasan Amca’ya kutunun içinden bir taş verdiler ve elleriyle dokunup sıvazladı. Yanımdaki hemşire hanıma sordum ne bu diye biraz da hastane enfeksiyonu nedeni olabilir düşüncesiyle tepkiyle?? Meğer o taş Hasan Amca’nın teyemmüm taşıymış. Sonra gözleriyle ima yolu ile namaz kıldı . Namaz vakti ziyaret saatine denk geldiği için olur da kılmadan emaneti teslim etmem gerekirse diye namaza öncelik vermiş Hasan Amca. Çocuklarına tek vasiyeti, yoğun bakımda zaman algısını kaybedersem diye, namaz vakitlerini hatırlatmalarını istemiş. Son bir aydır da beş vakit –sabah namazı da dahil- çocukları camdan namaz vaktini hatırlatıp, o küçücük taşı getirmişler.
Orda kalakaldım ben, yoğun bakım makinelerinin sesleri arasında dünyayı arkasına atıp Rabbi’nin Huzurunda huzur bulan Hasan Amca’yı izledim dakikalarca. Ne güzel bir sahneydi ki bu, ömrüm boyunca unutamam. Enfeksiyon kaynağı olabilecek maddi kirleri düşünürken ben, O orada manevi kirlerinden arınma derdiyle hemhal. Sanki hiç derdi, bahanesi yokmuş gibi. İşte ciltlerle dolu kitaplardan daha evla tesir etti bu sahne bende. Başkasının kusurları, tercihleri değildi derdi. Kendi muhasebesiyle, kendi kulluğuyla öyle hemhaldi ki… Sanmıyorum başkalarının gıybetinin zerresi kalbinde olsun.
Sonra aklıma geldi sahih mi bilmiyorum, bir Kudsi Hadis’te ‘’ Benimle konuşmak isteyen kullarım Kuran-ı Kerim okusun ‘’ diyor ya. Bu kadar seviyorsa namazı dedim kendime, Rahman Suresi kayıtlı mp3’ümü götürüp kulaklıkları taktım usulca. Kocaman gülümsedi Hasan Amca, boncuk boncuk gözyaşları döküldü sessizce….
Amacım namazın reklamı ya da diktesi değil. İnandığı ne olursa olsun, inandığında samimiliği, hassaslardan hassas titizliği, niyetinde ciddiyeti, sadakati... Benzer sahneyi reenkarnasyona inanan bir hastanın başında reiki yapıp yeryüzüne pozitif enerji göndermek için çırpınan hasta yakınlarında da aynı ciddiyeti, aynı samimiyeti görmüştüm.
Velhasıl aklımda yüzlerce soru…
’’Nasıl yaşarsanız öyle ölürsünüz’’ kelamı kulağımda tekrarlanan.
··
190 görüntüleme
Bir zamanlar dinimi tam anlamayı ve yaşamayı ister ve uhrevi bir aydınlık içinde ibadetimi yapmaya çalışırdım. Aslında ibadet de değil de bir yakınlaşma arzusuydu galiba çabam, bu büyük arzunun farkındalığıyla yapılan eylemin manevi gücü ve tatmini anlatılamaz. Şimdi hiç biri bende kalmadı ya gerçekten gönülden" çıkarsız" aşk ile inanana da her zaman büyük saygım var. Anlattığınız az şeyler değil, çok meşgul eder benim düşüncelerimi de. Yazın efendim, bazı düşüncelere katılmasam da çok güzel olmuş.
Sueda Hocam bu hastanelerde yaşadığınız her olay öyle içten ki hepsi birilerinin bamteline dokunuyor öyle ki insanı kendini sorgulatıyor hedeflerini sorgulatıyor bizatihi, benim söyleceğim şey ise her tıp öğrencisinin bu yazıları okumak isteyeceğidir paylaştıkça bu iyilikler güzellikler içtenlikler çoğalır, sadece burada kalmamasını en azıdan bir blog olarak yazmanızı ben can-ı gönülden isterim... Kim de nasıl etki edeceğini tahmin bile edemezsiniz..Allah şevkinizi artırsın inşaallah..Hep yazın..
“Bir salih amel işlemenin belki de en büyük ödülü iyiliği,güzelliği,ihlası...yaşamak, yaşatmak ve yaymak adına ortaya konan iradenin farklı farklı kalplerde kabul görmesi ve sevilmesidir.” diye düşünüyorum.Öncelikle Hasan Amca’nın inancına ve bu inancın bir gereği olarak ibadetine bağlılığı,sadakati;çocuklarının günlerce namaz vakitlerini takip ederek babalarının istek ve arzularını yerlerine getirmeleri,babalarına saygı göstermeleri; sizin gereksiz yapılan konuşmalardan kaçınmanız, kaçışınız… öyle güzel kesişmiş ve daha doğrusu kesiştirilmiş ki Rabbim rahmetini göstermek için sizleri aracı kılmıştan öte aklımdan, kalbimden başka bir şey geçmiyor.İyiliklerin,güzelliklerin,güzel ahlakın şahıslardan öteye geçmesi nasıl da aslında onların hiçbir zaman tekelimizde olmadığını gösteriyor.İyilikleri Allah’dan bilmemiz gerektiğini ne güzel de açıklıyor.Rabbim iyiliği,güzelliği nasıl da yayıyor...İhlaslı bir amelin ne kadar önemli olduğunu yeniden görme imkanı bulduk bu anlattıklarınızla Sueda Hocam.Allah size,sizin nezdinizde bu kıymetli mesleğin içerisinde olan herkese ve hepimize böyle güzel olaylarla bol bol karşılaşmayı nasip etsin.Hepimiz görüyoruz ki ruhlarımızdaki yaraları sarmanım başka imkanı yok...
Sapkamı koydum önüme düşünüyorum. Bu güzel uyariniz için minnettarım hocam. Iyi ki varsınız.
Estfgh. .ben cok etkilendim, paylaşmak istedim. .tskler:)
1 sonraki yanıtı göster
Kaleminize sağlık çok merhametli bir yazıydı. Ve aklıma Enver Gökçe''nin "Yaşıyorsun ölüyorsun demek.
Nasıl yaşıyorsan
Öyle düşünüyorsun demek
Demek insan
En yüce mertebede hayvandır
Yeni anladım." Dizelerini getirdi. Bunun içinde ayrıca teşekkürler :)
Biraz geç oldu cvbım afedersiniz, ben tsk ederim samimi yorumunuz için:))) ilk defa duydum bu dizeleri...
3 sonraki yanıtı göster
Çok teşekkür ederim hocam. Çok anlamlı bir paylaşım, etkilenmemek mümkün değil. Allah bizlere de o amcadaki hassasiyeti,imanı nasip etsin inşallah.
Amin ..inşallah. . Ben teşekkür ederim değer verip okuduğunuz için :)
Aklıma babaannemin yoğun bakımda kaldığı günler geldi,sanki orda yatan bi başka hasta gibi düşündüm Hasan amcayı. Çok teşekkür ederim Sueda hocam bu hikayeyi böylesi güzel bi anlatımla bizimle buluşturduğunuz için. Allah ilminizi artırsın.Başka anılarınız varsa merakla okuyacağım bundan sonra . Sevgiyle kalın.
Hocam yureginize saglik. Oyle guzel dile getirmissiniz ki !!! Okur iken bogazim dugumlendi, gözlerimden yaslar akti. Mevlam Hasan Amcamiza sifalar nasip etsin tez zamanda insallah. Kiymetli Hocam sizden once kac kisi gordu bu durumu kim bilir. Bakip gecmislerdir, ne yapmak istedigini merak bile etmemislerdir belkide... Ama siz yurekce gordunuz, ilminizle yorumladınız ve bizlere guzel bir ders verdiniz. O guzel yureginiz sag olsun her daim saglikta kalsin. Yaydiginiz isik daim olsun, aydinlatsin karanliklari. Ne diyeyim bilmiyorum ki ! Hissettirdiklerinizi anlatmaya kelimeler kifayetsiz kalir... Allahim sizlerden razi olsun... Siz hep yazin emi... Kalbinizin sahibine emanet olasiniz...
Amin inşallah. .Rabbim hepimizden razı olsun. Değerli yorumunuz cok mutlu etti beni :) teşekkür ederim.. siz de öyle güzel yazmışsıniz ki..
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.