Uçtu güvercinlerin en beyazı: İzin çıktı seni sevmeme!
Sessiz pencerede sallandı sessiz kapı.
Sessiz ağaç, adım attı sessiz odaya.
Sanki burada kalmıyormuşçasına yakındasın şimdi.
Elimden alıyorsun büyük çiçeği:
Rengi ne beyaz, ne kırmızı, ne mavi - alıyorsun yine de.
Nerede hiç yoktuysa artık hep orada kalacak
Onunla kalacağız, hiç olmadığımıza göre.
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.