Kaderini iyice yöneltmek, dünyanın engin alanlarında bir dayanak noktası bulmak ihtiyacındaydı insanoğlu. Bu evrende Tanrı’dan başka güçler bulunabileceğini ümit etmek feci bir yanılgının çığlığı! Çok büyük bir yanılgı! Çünkü insanın kendini yüce Tanrı’ya duyurmak arzusu da çok büyüktür. İnsan imanını açıklamak, tövbekar olduğunu bildirmek için ne enerjiler harcamış, ne kadar çok düşünmüştür. Damarlarında akan ateşli kana, asi yaradılışlı oluşuna, ezeli isyan arzusuna, yenileşmeye susamış olmasına, daima itiraz eden bir mizaca sahip bulunmasına rağmen, imanını ispat etmek için neler yapmamıştır! Ve bu noktaya gelmek için ne zahmetler çekmiştir. Ne vedalar, ne mezamirler, ne büyüler, ne ilahiler, ne şamanlıklar yapmıştır! Yüzyıllar boyu ne dualar, ne yakarışlar yapmıştır. Bütün bunlar birden maddileşecek olsa, taşan okyanuslar gibi dünyayı kaplardı. İnsanın kalbinde insani acıların, insanlığın doğuşu ne kadar zor olmuştur.
·
146 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.