Bol köpüklü bir sohbet başladı. Zaman nedir bilinmeyen bu bükte sanki ömür boyu ferman dinlememiş gönüllerimizin bir boşluğunu daha onardık.
Zahit çayları getirdi.
İsmet Bağarası'ndaki zeytinliği İstanbulluya satmış dedi ortaya.
Ön masada oturan iki adam telefonlarından başlarını kaldırıp baktılar.
Huysuz bir mağlaç cırlayarak geçti yukarıdan.
Uzaklarda denizi yaran balıkçı motorunun pat patları duyuldu.
Menekşe'nin kızı Meryem, yüzünde yumuşak ibrişim gülümsemesiyle öbür bahçeden istenen gözlemeleri götürüyordu.
Batakçılar kendi alemlerindeydi.
Sayfa 119 - Seyrek YolcuKitabı okudu
·
1 artı 1'leme
·33 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.