Sonuna kadar tebessümle okudum ne kadar değerli ve kıymetli anılar böyle 😊 beni de çocukluk anılarıma götürdü.. Doğulu olup benzer şeyleri yaşadığım insanlarla hayatımın bir döneminde rastlaşmak çok keyif veriyor. Sanki yıllar öncesinden bir okul arkadaşımı bulmuşum da anıları konuşuyormuşuz gibi hissettiriyor :) şiirle alakalı yazacaktım ama konu o kadar samimi geldi ki yazmadan edemedim :) aa şiir demiştim Yılmaz Erdoğanın şiirlerinin içime işleyişi tam anlamıyla Ankarada üniversite okumaya başladıktan sonra oldu. Ağrı-Ankara arası her seyahatimde bir şiirini mutlaka okurdum :) Mesela her kar yağdığında "Ankaraya öyle yakışırdı ki kar.." müthiş bir duygu yüklerdi Ankaraya ben yazmışım gibi :)) biriktirdiğim anılardan biridir Yılmaz Erdoğanın şiirleri.. Yıllar çabuk geçiyor yaşlanmışım gibi hissettim :)
Uzattım ama son olarak "Gerçek manada yalnızlık nedir?" diye sormuşsunuz yaa bence hatırladığımız anılara fiili olarak gidememek, hayalen gidince de kalpte bıraktığı kimi zaman tatlı kimi zaman o buruk his..Geçmişe dönememektir.🍂🍁