Ne o, öpecek mi yoksa? Küüt mü sonunda, en nihayet? Ama nasıl olur? Böyle genel bir yerde, karanlık da olsa böyle insan içinde öpülür mü? Sokak kızları gibi? Öpmedi hemen, mırıl mırıl bir şeyler konuştu. Güzelliğimden, zekâmdan, yeteneğimden söz etti bir süre. Benim gibi bir kıza ömründe rastlamadığımdan... Tüm aptal kadınların tavlandığı gibi tavlamaya kalkacak beni anlaşılan, sokak kızları gibi orta yerde öpmeden önce. Nasıl da yanlış. İnsanın rahat bir evi, hiç değilse kapalılığına sığınacağı bir arabası varken... Bense tüm davranışlarımı görünmez bir film kamerası gibi, tüm dediklerini bir ses alma makinesi gibi kaydediyorum. Bu nasıl bir tutulmadır ki, yönetmen gözü ile bakabiliyorum olaya. Bu nasıl bir destan bakmadır ki, durduramyorum, yönetemiyorum olayı?
Sayfa 67 - Can YayınlarıKitabı okudu
·
47 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.