O zamana kadar şiirlerde, şairliğin asıl cevheri olan beşerî duyguların ve insan hislerinin ifade edilmesi asla göze çarpmıyordu. Bundan dolayı da şairlik tamamen tesirsiz bir feryattan ibaretti. Gazel söyleme türü başlamıştı ama, onun temeli de fıtratın hilâfına ve yaratılışa ters düşen bir duygu olan, oğlan övgüsü üzerine kurulmuştu. Bu yüzden onun da en ufak bir etki emâresi ve nişânesi yoktu.
·
88 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.