Gönderi

6 Bütün kentler birbirinin aynıdır böyle gecelerde, hepsi bayraklar içindedir. Ve fırtına yapıştığında bu bayraklara, birini saçlarından yakalarcasına, götürülürler, sınırları da nehirleri kadar belirsiz bir ülkeye. Bir havuz yerleşir o zaman bütün bahçelere, her havuzun kenarında aynı ev, her evin içinde aynı ışık; ve bütün insanlar çok benzerler birbirlerine, örterler yüzlerini elleriyle.

8 Böyle gecelerde, büyüyüp serpilir, bir zamanlar benden önce varolup, küçük ölen kız kardeşim. Ondan bu yana aradan geçti nice akşamlar: Güzel bir kız olmalı şimdi. Neredeyse bir talibi çıkar.

1 Böyle gecelerde yürürken sokaklarda gelecektekilere rastlayabilirsin, zayıf ve soluk yüzlü, seni tanımayan insanlara, ses çıkartmazlar geçip gitmene yanlarından. Ama konuşmaya başlasalardı eğer, çoktan geçmiş gibi söz ederlerdi senden, burada durduğun halde, çoktan çürüyüp gitmiş. Ne var ki ölüler gibi suskun kalırlar geleceğin insanları olmalarına karşın Daha başlamamıştır zamanları. Yalnızca yüzlerini zamana daldırmaktır yaptıkları ve suyun altındaymışçasına, bakamazlar; buna dayanabilseler bile bir süre , dalgaların altındakilerdir gördükleri: Aceleci balıklarla, dalan çapalar

2 Hapishaneler açılır böyle gecelerde. Ve zindancıların kötü düşlerinden, hafiften gülümsemeleriyle geçerler onların gücünü aşağılayanlar Ey orman! Sırtlarında uzun cezalarının ağırlığıyla, sana gelirler, uyumak için kucağında Ey orman!

3 Ansızın bir yangın çıkar böyle gecelerde bir operada. Bir canavar gibi, başlar o dev salon localarıyla, çiğnemeve içini tıka basa dolduran binlerce kişiyi. Erkekler ve kadınlar yığılırlar koridorlara ve onlar asılırlarken birbirlerine, çöker duvarlar sürükleyerek hepsini. Ve kimse bilmez artık kim olduğunu en altta acı çekenin; biri, ezildiğini hissederken yüreğinin, hâla ezgiler doldurur kulaklarını, ezgiler, son sancıları...

4 Böyle gecelerde, çok zamanlar öncesi gibi, başlar yeniden atmaya lahitlerdeki eski hükümdarların yürekleri; öyle güçlüdür ki bu yeniden vuruşlar onlara diren mahfazalara karşı, taşıyabilirler altın kâseleri, çürüyen kadifeler ve karanlıklar arasından. Kapkara sallanır katedral bütün bölümleriyle. Kulelere tırnaklarını geçirmiş çanlar kuşlar gibi asılıdır, sarsılır kapılar yerlerinde ve titrer kolonlara dayanan her parça, sanki yüklenmiştir onca granit gelişigüzel dolaşan kör kaplumbağaların sırtına

5 Böyle gecelerde bilirler umarsız hastalar: Bizler, artık yalnızca bir zamanlar... Ve sürdürürler hastalar arasında yalın, ama iyi bir düşünceyi düşünmeyi, ta koptuğu noktaya kadar. Geride bıraktıkları oğullardan en genci, yürümektedir belki en valnız sokaklarda; çünkü özellikle böyle gecelerin bağrında, bir duygu yaşar, sanki ilk kez düşünüyormuş gibi: uzun zaman dumanlı kalmıştır her şey başının üzerinde, ama şimdi çekilecektir bütün perdeler geriye, ve bilir- Kutlayacaktır artık bir şeyleri.