Elif Şahin yorumladı.
Taze geldi.İsteyen 51-728 sayfa arası sayı buyursun...
·
1 artı 1'leme
·4.807 görüntüleme
Naklederler ki, Malik'e komşuluk yapan şirret bir genç vardı. Malik devamlı ola- rak ondan eza görür, ben değil başkası şikâyetçi olsun diyerek sabrederdi Nihayet ondan eziyet gören bir topluluk şikâyet için Malik'ın yanına gitti. Malik kalkıp o ga- yet zorba olan gencin yanına gitti. Malik'e "Ben padişahın adamıyım. Hiç kimse be- nim hareketlerime engel olamaz," dedi. Malik, "Seni gider padişaha şikâyet ederim," deyince genç, "Padişah daima benim rızamı dikkate alır, her ne söyler ve yaparsam o buna razı olur, dedi. Malik, "Eger sultana söz dinletemezsek Rahman'a söyleyebi- liriz," dedi. Genç, "O beni yakalamayacak kadar kerem sahibidir," dedi. Malik diyor ki, "çaresiz kaldım ve yanından ayrılıp gittim. Aradan birkaç gün geçti, ama gencin çıkardığı fesat da sınırı aşmıştı. Halk bir kere daha yanıma geldi. Artık onu edeplen- dirmeye karar verdim. Yolda giderken, 'Dostumuzdan el çek!' diye bir ses işittim, şaşırdım ve gencin yanına vardım" Genç, "Yine mi geldin?" dedi. "Bu sefer işittiğim bir sesi sana anlatmak için geldim," dedim (ve olanları anlattım). Bunun üzerine genç dedi ki: "Madem hal budur. Sahip olduğum her şeyi onun uğruna vereceğim, dostum neden razı olursa hep ona talip olacağım ve ben biliyorum ki, dostun rızası täattadır. Tevbe ediyorum, bir daha ona asi olmayacağım. Sonra genç mal ve mülk adına sahip olduğu her şeyi sadaka olarak vererek yola düştü. Bir daha onu hiç kim- se görmedi. Malik anlatıyor: "Bir süre sonra bu genci Mekke'de gördüm, çöp gibi olmuş, canı da dudağına gelmişti. Şöyle diyordu: 'O bize dostumuz demiş, dostun diyarına gitmiş bulunuyoruz! Bu sözü söyledi ve ruhunu teslim etti."
Mâlik Bin Dinâr
Bu yorum görüntülenemiyor
722
Naklederler ki, bir gün şeyh yere düşüp sızmış bir sarhoş görmüş ve, "Ver elini bana," demişti. Ayyaşın, "Ey şeyh! Git şuradan, zira elden tutmak senin kärın değil, biçarelerin elinden tutan Allah'tır," demesi şeyhi mestetmişti.
Şeyh Ebû Said Ebû'l-Hayr
3 sonraki yanıtı göster
256, görüntüleme sayısı olsun
Ma'rûf-ı Kerhi anlatıyor: "Dâvûd kadar dünyayı hor gören kimse görmedim. Onun nazarında, tüm dünyanın ve dünyadakilerin zerre kadar değeri yoktu. Dünya ehlinden birini görünce ondan kendisine bulaşan (manevi) karanlıktan şikâyet eder- di. Dünyevi yol ve davranıştan son derece uzak kalırdı. O derece ki, "Ne zaman gömleğimi yıkasam gönlümü değişmış bulurum," derdi.
Davûd-i Tâi
2 sonraki yanıtı göster
227 :)
Bir sofuya ihtiyacın olursa yanındayken akranından hiç kimseyi anma, yoksa ih- tiyacını görmez.
Dünyayı seven sofulardan uzak dur. Vallahi hiçbir sofuyla çekişmedim ki, canı- ma kıymasından kaygı duymayayım.
Bütün düşmanlıkların kökü namertlere yapılan iyiliktir.
Allah hakkında marifet sahibi olan tevekkülün hakikatine varır ve göçe özlem duyar.
[Amel ve ilim bakımından kendini din kardeşinden üstün görenin ameli de ilmi de heba olur. (Münāvi, el-Keväkibu'd-Düriyye, evähibu'd-Düriyye, 115, 117)]
Süfyân-ı Sevri
1 sonraki yanıtı göster
Şu (tasavvuf) ciddi bir mezheptir, hiçbir şekilde ona şaka karıştırmayınız.
En aziz sohbet, fukaranın fukarayla olan sohbetidir. Imdi bir fakiri başka bir fakirden ayrı görünce yakînen bil ki, o illetten özgürleşmiş değildir.
Kendisinden nasihat isteyenlere dedi ki: "Sizin için benden daha hayırlı olana gi- diniz ve beni de hakkımda sizden daha hayırlı olanla baş başa bırakınız, vesselam."
Ebû Muhammed Murta'iş
Kul kendini gördüğü sürece asla alçakgönüllülük göstermiş olmaz. Dünyanın hiç olduğuna inanmadıkça kesinlikle zahit olmaz. Züht, seni Hak Teâla'dan alıkoyan şeyleri terk etmendir."
Ebu Süleyman Darani
727
Naklederler ki, has dostlarından birine geceyi nasıl geçirdiğini sordular. Dedi ki: Gecenin bir kısmı geçtikten ve virdlerini bitirdikten sonra yüksek sesle şöyle der: "Ya Ilahi! Ya Rabbi! Gece geldi, hükümdarların tasarrufta bulunma yetkileri son bul- du. Yıldızlar göründü, halk uyudu, insan sesi kesildi. Ahali Emevilerin kapısından uzaklaşıp kendi zorunlu ihtiyaçlarını gizli tuttu ve Emevioğulları evlerine çekilip uyudu, kimse içeri girmesin diye kapılarına da bekçiler kondu. Onlara ihtiyacı olan- lar isteklerinden vazgeçti, ihtiyaçlarının onlar tarafından görülmesinden ümit kesti. Ya Rab! Sen Hayy, Baki ve Basir'sin, uyumak senin için mümkün değil, seni bu sıfat- larla tanımayan hiçbir nimeti ikrar etmemiştir. Sen öyle bir Rabsin ki, istek sahibini reddetmen senin için caiz olmaz, müminlerin biri sana dua edecek olsa dergahından eli boş çevirmezsin. Ya Illahi! Ölümü, mezarı ve hesabı hatırlayınca senden nasıl dünyayla ilgili bir nasip isteyebilirim? Ölüm vaktinde azabı olmayan bir rahatı ve hesap günü cezasız bir hayatı senden niyaz ediyorum!"
İmam Muhammed Bakır
Kapağı çok güzel 🥲 hayırlı olsun derviş :") benim sayım da 63 olsun
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.