“Yalnızlık..yalnızlık gece ayazında sabaha kadar beklemek gibidir.ısınmak için güneşin doğmasını beklersin ama o güneş hiç bir zaman doğmaz.yalnızlık bulmadığın sevgiyi başka yerlerde aramak gibidir.ne yaparsan yap onu bulamayacağını bilirsin ama yine de denemekten vazgeçmezsin onun boşluğunu hep başka şeylerle doldurmaya çalışırsın.yalnızlık aynı havaya soluyup da bir türlü yan yana olamamak gibidir..aldığın her nefeste onun kokusunu duymak istersin ama yapamazsın.aldığın her nefes ciğerini acıtmaya başlar.yalnızlık dediğin eski bir sandalyenin gıcırdamasıdır yalnızlık..”
Der İskender Çınar..
Kendi iç sesinden kaçmak isteyecek kadar
Kenar mahallenin kuytu bir köşesinde ölmek üzere olan hasta köpek gibi yalnızım
"Yalnizlik, kalbin maşukuna uzak düşme halidir" der rasim özdenören . . Buradan hareketlle yalnizlik , bir tür yoksun kalma halidir denilebilr
Bence yalnızlık; kişinin kendini sürekli geçmişte veya gelecekte bulmasıdır. Yalnız kişi, şu ana odaklanamayan, şimdiden uzaklaşan kişidir. Yalnızlığın mekansal ya da fizikselden ziyade zamansal olduğu fikrindeyim. Çünkü kişi, cok kalabalık veya gürültülü ortamda bile kendini var olma hissinden adım adım soyutlayabilir, bu da ruh hali veya kafasının içindeki düşüncesiyle ilgilidir.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.