Hepimizi bazen rahatlatan yegane şey, hayatın sonluluğu ve nihayetindeki ölümün varlığıdır. Ya ölüm olmasaydı? Bu sonsuz hapiste saate bile bakılamasaydı? Geçse de gidecek yeri olmayan, dönüp sıraya giren dakikaların arasında, hep yaşamak zorunda olunup da yaşamaya bir çare bulunamasaydı? Ölüme çare yok ama zaten ölüm bir çaredir. Önemli olan yaşamaya çare bulmaktır.