''O da gülümsedi. Artık ölsem de gam yemem. Kaderimde kendim olmak vardı. Anlamıştım. Bu mekan, bu kadın, bu beyin bana ait değildi. Tamam. İntizamdan, sahicilikten ve asaletten mahrumdum. Doğru. Yine de hoşnuttum. 'Ahır yangınını şerbetle söndürmek' diye bir şey olmasaydı, ben icat ederdim. Ömür nasılsa geçecekti. Sevmiş ve sevilmiştim. Ölmüş ve dirilmiştim. Ayrılmış ve kavuşmuştum. Bundan fazlasına heveslenmeye mecalim yoktu zaten. Savaşa ve zafere ihtiyaç duymuyordum. Kırık ve kirli bardağın dolu tarafını görüyordum. Haklı çıkmanın aşağılık tatmininden vazgeçmeyen beleşçiler, kötümserlikte ısrarcıdır. Sizi bilmem sevgili okur, fakat ben kahraman değilim.''
·
34 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.