Hiç uykum yok. Hic uyuyamıyorum. Domuz gibi içiyorum. Ama kapalı bile gözlerimi tutamıyorum. Sabaha bes saat var. Annemi düşünüyorum Nerededir şimdi? Aynada kendime bakıyorum bazen. Ve tek bazen tek kelime etmesem bile vücudum yaşadıklarımı, hayattan ne anladığımı anlatmaya yetiyor. Sağ omzuma kendi çizdiğim kelebek, beğenmedigim için üzerine attığım çarpı işareti ve altında aynı kelebeğin bir Japon tarafından çok daha iyi işlenmişi. Sol dirseğimin iki parmak yukarısındaki kurşun yarası. Bileklerimdeki otuz dört dikiş. Medeniyeti bir aralar herkes gibi yaladığımı kanıtlayan apandisit ameliyatımın izi. Ve sırtımı kaplayan, Tanrı'nın yüzü. Bilmiyorum... Hızlı yaşadım ama genç ölmekten çok hızlı yaşlandım. Ancak hayattayım.
Sayfa 38Kitabı okudu
·
32 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.