İnsanın şu sıralar ilkyaza olan özlemlerini bir düşünmesi yeter. Haftalarca bekledin, hafif esintilerle en son karların ağaç dallarından düştüğünü, ıslak damların donuk güneşte nasıl parıldadığını gördün, rüzgârın her geçen gün nasıl bir daha ılık estiğini hissettin. Ilık esintilerin vücudunu sarmaladığı anlarda ilkyaza artık dokunuyordun, içine çekiyor, içiyordun onu. Islak dalların ışıltılarında, artık karşındaydı o, sana bakıyordu.
Sayfa 39 - Everest YayınlarıKitabı okudu
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.