Rousseau yaratılan kendiliğin, kendiliğin dünyadan ayrılmasının nihayetinde insana mutluluk getiremeyecek stratejik bir hamle olduğunu İtiraflar'da sezinler ve Yalnız Gezenin Düşleri'nde keşfeder. Buradaki derin ironi şudur: Modern kendiliğin büyük mimarı, inşa ettiği binanın iş ciddiye bindiğinde içinde oturulamaz olduğunu keşfetmiştir. Dünyadan korumak için kendiliğin içine kaçtığı bu hayal ürünü, sonunda kendiliği dışlar ve önceden tasarlanmayan bir biçimde her şeyin bütünlüğüyle birleşir.
Ancak Rousseau yaratmak ve ayrıştırmak için üzerinde bu kadar çok çaba sarf ettiği kendilikle nihayetinde tatmin olamasa da İtiraflar okuyucusu bunun muazzam öneminin ve üzerindeki yenilik kokusunun o ana dek çoğunlukla gizli kalmış öznenin ortaya çıkışının belgelenmesiyle ilgili olduğunu anlar: "Sıradan bireysellik -herkesin her gün yaşadığı bireysellik- uzun zamandır bir tanım gerektirme eşiğinin altındaydı."Rousseau'nun yaptığı bu eşiği düşürmek için önemli bir adım atmaktır: Kendisini, bireyselliğini tanımlar.
Sayfa 150 - Profil KitapKitabı okudu
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.