Nuhun Gemisi
Bir kadın,bir köşeye büzülmüş, kuca
ğında yavrusu…Çocuk ağlıyor.Kadın
kocaman ela gözleriyle telaşlı dört ya
nuna bakınıyor.Ağlayan çocuğa meme verse ya!Veremiyor.Bu kadar erkeğin içinde memesini nasıl çıkar
sın.Bakındığı bu yüzden zaten.Bir ara edemedi;Yüzü kıpkırmızı,ürkek ürkek gene bakındı.Burnu süzülmüş,ipincecik çenesi sivri,Açık kalmış dudakları arasında gözüken dişleri süt gibi beyazdı.Bir delikanlı gözlerini kadından ayırmıyordu.Kadın bu bakışı hissetti.Memesini çıkarmak için göğsüme giden eli geri indi.Gözü
nü de yere dikti.Bebesi ağladıkça onda da kıvranan bir hal görülüyordu.
Kadın en sonunda,yanında duran erkeğe ısrarla baktı.Erkek işi anladı.
“Ben çekileyim de sen çocuğu emzir”
dedi.Kadın yüzünü duvardan yana dö
nüp büzüldü.Memesini çıkarıp,çocuğun üzerine yumuldu.
Sayfa 162 - YkyKitabı okudu
·
144 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.