Eğer bir kadın üniversitede çalışıyorsa, akademik bir topluluktadır. Bu topluluk ortamının ona her sunduğuyla kaynaşması gerekmez. Kadın, içinde yaşadığı ortama kendi özel çeşnisini katabilir. Bütünsel bir yaratık olarak, hayatında bunu dengeleyecek başka güçlü şeyler yaratmadıkça tek yanlı, dırdırcı, “işimi yapanın, evime giderim, geri gelirim” tipinde bir kişiye dönüşüp, giderek bozulmaktan kurtulamaz. Eğer bir kadın hangi malzemeden yapılmış olduğunu görmek için ona bakmayı ihmal eden, “Bu kişiyi yönlendiren nedir?” diye sormayı beceremeyen ve onu olumlu yönde cesaretlendirecek ya da ona meydan okuyacak çabalar göstermeyen bir örgütlenmenin, demeğin ya da ailenin bir parçası olmaya çalışıyorsa... o zaman gelişme ve yaratma yeteneği azalır. Koşullar ne kadar çetinse, o da hiçbir şeyin büyüyemeye-ceği tuzlu, çorak topraklara o ölçüde sürgün edilir.
Ayrıntı Yayınları
·
201 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.