Yaz aylarında okumuştum. İki farklı bambaşka olay, kişiler ve tarihler iç içe geçiyordu. Ve düşler eserde etkin kullanılıyordu. Shakespeare'in o yıllarda şimdi kullanılan postmodernist teknikleri kullandığını görüp hayran kalmıştım. Küçücük bir kitapta birçok tekniği ezmişti Shakespeare. Üstelik hepsini ezip, bir kaba koyup yepyeni tat yaratmıştı.
Barbaros Bey çok güzel açıklamış. Dikkatli okunmazsa fantastik öğelerin havada uçuştuğu, absürd aşk ilişkilerinin olduğu, komik bir oyunmuş gibi gelebilir ama içinde değerli şeyler var. İmgeleri kaçırmamanızı tavsiye ederim. Hatta küçük bir tiyo size: id, ego, süper ego :)
Keyifli okumalar...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.