Bir trombosit anısı
Üniversiteye ilk geldiğim sene, derslerim çok kötü idi. Avarelik çağımdı.
Nereden buldum bilmiyorum, Ege Üniversitesi Hastanesindeki lösemili çocuklar için yardım kampanyasına dahil oldum. Bir zaman sonra o çocukların "trombosit" denen bir maddeye ihtiyaçları olduğunu ve bunun kandan sağlandığını öğrendim. Ben de bağış için gittim. İhtiyaç sahibi çocuk 7 yaşında Baver isimli çocuk idi. Ailenin büyük oğlu aynı hastalıktan(lösemi) hayatını kaybetmişti. Aile perperişan hastane koridorlarında, bahçede, orada burada kalıyordu. Baver'in ise durumu kritikmiş, acil trombosit gerekiyormuş. Babayı buldum koşa koşa geldi sarıldı bana."Allah razı olsun beyefendi" dedi. Koskoca adam belki 50 yaşın üstünde, 20 yaşındaki birine nasıl beyefendi der ki? Burada şunu sezdim; aile yoksul ve müşkül durumda idi ve o an her yardıma gelen kişi, onlar için umut demekti. Bu umudu yere göğe sığdıramıyordu baba. Neyse bağış yaptım. Çıktıktan sonra baba geldi sarıldı, gözleri ağlar vaziyette. Sanki kendi oğluymuşum gibi sırtımı sıvazladı, tekrar sarıldı. Dualar etti sürekli. Kaç gündür kimsenin gelmediğini çok zor durumda olduklarını söyledi. Hastaneden çıktık beraber elime 20 lira tutuşturdu." Ne olursun al. Öğrencisin, kalkıp buraya geldin, masraf ettin. Bi yemek yersin hiç yoktan. Kusura bakma bu kadar verebiliyom" dedi. Almadım olmaz dedim ama diretti, almak durumunda kaldım.Kendisini borçlu ve mahçup hissetmesini istemedim. Sarıldık vedalaştık sonra ayrıldım. Otobüse binip gittim.
Bu anımı paylaşmaktaki amacım aslında toplumun lösemili çocuklar hakkında yeterince bilinçli olmamasındandır. Kendimi yüceltmek veya ego tatmini yaşamak gibi bir derdim asla olmadı. Sadece örnek üzerinden gitmek istedim.
Pek çoğumuz trombosit ve grönülosit kavaramlarını bilmiyoruz. Bunlar ne işe yarar bilmiyoruz. O aileler ve çocuklar neler yaşar bilmiyoruz.
Kan verme şartlarını sağlayan herkes trombosit verebilir. Bu bağış, kan gibi bünyeyi de zayıf düşürmüyor. Ortalama 3 gün gibi kısa bir süre sonra tekrar bağışta bulunabiliyorsunuz. Yaklaşık 45-55 dk arası sürüyor. Ama sonunda lösemili çocuklarımıza bir umut olmak bu 45 dk ya bağlı olabilir. Hayat kurtarmak aslında çok basit. Bunun için bulunduğunuz il/ilçe içinde hastanelere veya kızılay merkezlerine danışabilirsiniz. İzmir'de ve İstanbul'da harika işler yapılıyor. Siz de katkıda bulunabilirsiniz.
··
445 görüntüleme
İletiyi kaldırmayın lütfen...
Müsadenizle....
Büyük oğlum kırk günlüktü ağır zatüre geçirdiğinde... yoğun bakımda yer yoktu.. acil önünde yüreğimde yangınlar, beklerken gözyaşları ile; yanımdaki bir anne elimden tuttu.. Doğru dürüst Türkçe konuşamıyordu bile. 4 Yaşında bir kız çocuğu, maskesi yüzünde kendince oyunlar oynyordu..
Meğerse lösemi hastası o küçük kızın artık neredeyse her gece oyun yeri olmuş acil, nötrofilleri düşüp her ateşi çıktığında..
Hakkari'den gelmişler, kalacakları yer yok, maddiyat kısıtlı, akraba yok, araba yok, tanıdık yok ama ümit var işte...
Bunu yazdım, çünkü çoğu hastanın tek problemi kan vs de değil,
Bir ucundan tutmak bile olsa, hafifletmek o koca yükü..güzeldir be ..
Son olarak;
O zaman demişti ki o kadın;
''Bir anne için dünyadaki en büyük nimet evladının sağlığıdır''..
İçinizde kalan her yarım düşünce bu site için de pekâlâ uygundur. İletiyi kaldırmamanızı temenni ederek yapmış olduğunuz hayati farkındalık için Allah razı olsun. Hayatımda önceden hiç böyle bir şey yapmadım fakat yorumları da okuyunca işin boyutu gerçekten de çok ciddi. Bu sitedeki farkındalık ve olgunluk sahibi insanlar tarafından da güzel bir yardım döngüsünün başlangıcı olabilir. Şartları sağlanıyorsa da seve seve yapılabilecek cinsten, kalp ısıtan bir düşünce. Çok teşekkürler paylaştığınız için.
Teşekkürler yorumunuz için. Artık ileti benden çıktı okuyan insanların oldu. O yüzden kaldırmak suç olacak.
Bence bu ileti tam da bu sitedekiler için. Kitap okuyan veya kitap okumaya gayret gösteren insanların bu ve buna benzer konulara hassasiyeti aşinadır. Yaptığınız iyilik ve paylaşımınız için Allah sizden razı olsun. Saygılar
Li, çok önemli ve etkili bir ileti paylaşarak gerçekten farkındalık yaratmışsın. Ben kendi adıma en kısa sürede gerekli adımları atacağım. Eminim başkaları da vardır böyle düşünen. Belki de her birimiz ‘bir hayat kurtarmanın’ eşiğinde gezinip duruyoruz. Ancak adım atmadığımız için bundan haberdar değiliz. Farkında değiliz bu durumun... Yüreğine sağlık...
Teşekkürler güzel yorumunuz için. Umarım daha da yayılır :)
Aynı zamanda kök hücre bağışı yapıp uygun eşleşme olduğunda bir hayatı kökten kurtarma imkanı var.
Bu güzel paylaşım için teşekkür ederim. 2014 yılında Lösemi teşhisi kondu ve şimdi iyiyim çok şükür. Trombosit i ben de o zaman duymuştum ve çok ihtiyacım olmuştu. Sağolsun tanıdıklardan bulduk Trombositi.Ayrıca kan grubumdan dolayı şanslı olduğumu düşünüyorum.Verebilenler özellikle sağlıklı erkekler lütfen Trombosit verin. Sizin kanınız bizim canımız olabilir.
Çok geçmiş olsun. Dediğiniz gibi önce sağklı erkekler, daha sonra bulunamazsa kadınlar. Teşekkürler paylaşımınız için.
Aklıma 2010 yılı bir haftasonu kar yağarken Tokat'taki bir anımı aklıma getirdi. Belediye anons geçiyordu üniversite hastanesinde kanamalı bir hasta için benim kan grubuma ihtiyacı varmış. Soğuk kış gününde kimse gitmez diye başladım tabanvay hastaneye. Kan bağış yerini buldum 7 ünite kana ihtiyaç varmış benim gibi birkaç kişi daha gelmişti. Hasta yakınları o kadar çok sevindiler ki dua ede dua ede bitiremediler. Ben ordan vicdanen rahatlamış olarak ayrıldım. Kızılaya bağışlarım dışında Nerde bir kan anonsu duysam yetişmeye çalışıyorum. Kan vermekten korkmayın vücut ortalama 1 ayda aynı seviyeye çekiyor kendini. 1 ünite kan 3 hayat kurtarıyor unutmayın.
Dediğiniz gibi aslında hepimiz yardım bekleyenlere koşmakla sorumluyuz. Ve bunu yerine getirince sanki üstümüzden yük kalkmış gibi hissederiz. Teşekkürler
Keşke verebilecek şartları sağlasaydım... Aynı şekilde organ bağışı da yapmalıyız. Ben aileme de vasiyet ettim ölürsem bağışlayın diye. Gerekli formu doldurup bağışımı da yaptım herkese de tavsiye ediyorum
Bu tarz bir paylaşımda bulunmayı ben de günlerdir düşünüyorum. Birtakım kuruluşlarda gönüllülük yaparak da çocuklar için umut olabiliriz.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.