Ne vakit üzerimde kara bulutlar dolaşsa Sait Faik okurum. Yaşama karşı o karamsar, kırgın, kızgın ve öfkeli hissiyatımı hemen dağıtıverir. Sait Faik gibi tutunmayı, sevmeyi ve âşık olmayı arzularım. Hayatı, onun gördüğü gibi görmeyi isterim. Ermeni esmer güzelini, yaşlı anasını, kahveci çocuğu, topal martıyı ve sadık köpeği… Tıpkı onun gibi sahiplenmeyi, kayıtsız şartsız her şeye sevgi duymayı isterim.
Mümkün müdür Sait Faik kadar naif olmak? Peki, bir gün bu topraklardan göç edeceğini bile bile sahiplenmek denizi, kuşları ve ağaçları… Ya din, dil, ırk fark etmeksizin imamına, papazına, Ermenisine, Türküne, Kürdüne sadece insan olduğu için saygı duymak ve sevmek…
Laf aramızda bizden biridir Sait Faik, onun için “bizim Sait” derler buralarda. Burası da, bildiğin varoş arazilerden. İşte bu sebeple bizim buralar; Sait Faik’in hikâyesinden fırlamış da gerçeklikte kendine yer edinmiş gibidir. Kahveci Hasan, Berber Taci, Bakkal Mustafa ve Suriyeli Tamirci Çırağı Affan. Affan ki ne Affan! Bir gün Zafer Abi’nin tamirhanesinde Affan’ı ağlar bulduk. Bu Affan yedi kardeşmiş savaşta üç abisini kaybetmiş şu an evin en büyüğü ve yatalak babasının çalışamadığı bu zor günlerde kardeşi ile eve ekmek götürmek zorunda olan, hayatın tüm zorluklarını sırtlanmış savaş mağduru çocuklardan. İnsan söylenmeden edemiyor; şu çocuklar için yapmayın efendiler, savaşın kazananı olmaz! diye lakin bende biliyorum ki bunlar boş lakırdı. Kendi sesim kulağıma zor ulaşırken kime neyi duyurabilirim. Neyse ne diyorduk, he Affan’ı ağlar bulduk. Ağlamasının sebebi de yan tamirhaneden gelen Necati Usta Krikoyu almış, Zafer Usta bana emanet etti de emaneti koruyamadım diyeymiş. Çocuk işte.
Medarı Maişet yani geçim aracı; farklı lakin hayat zorluğu aynı insanların hikâyelerini önümüze seriyor yazarımız romanında. İşin aslı bizim Sait, yine bize bizi anlatıyor. Belki Hasan’ı, Taci’yi, Affan’ı anlatmıyor ama Melek’le, Hikmet’le, Ali Rızayla bizim hikâyemizin insanlarına selam yolluyor kitabın satır aralarında.
Öyle de kendine has bir anlatımı var ki; yazımındaki farklılık ve ustalık diğer yazımlardan hemencecik kendini ayırır. Farz-ı misal Melek ile başlar yazımına ve okur olarak biz tamam Melek’in öyküsüne şahit olacağız derken birden Ali Rıza’ya geçer ve oradan da Hikmet’e derken farklı öykülerin farklı kahramanlarının hikâyesine tanıklık ederiz. Bir anlamda yazım; karakterlerin bayrak taşıma şölenine dönüşür.
Medarı Maişet Motoru da böyle bir kitap işte. Değerli 
Meltek’nin dediği gibi “Sait Faik’in hikâyelerinde yaşamak isterdim. Orada kendime bir dünya kurabilirdim. Bir kuşun bir su birikintisinde banyo yaptığını izlememiş olanlar giremez mesela o dünyaya. Bir balığı hayal ederken asık suratlı olarak canlandıranlar da. Ya da bir sokak köpeğine selam vermeden geçip gidenler de giremez. Bir kadının ellerine bakıp dünyayı güzelleştirenin onlar olduğunu bilmeyenler hiç uğramasın kapıya, uyarı asmak gerek.”
··
544 görüntüleme
Anılcığım, değerli kardeşim bu incelemeyi senin listenin başında bir yere ekle. Harikasın. Çok güzel bir yazımın var hakkını da veriyorsun hani. İyi ki varsın. En içten sevgilerimle.
Anıl Hocam, nasıl mutlu oldum. Nasıl ki Sait Faik okumak benim ruhumu alıp bulutların üstünde bir yerlere bırakıyorsa, onun hakkında böyle güzel yazılar okumak da benzer hisler uyandırıyor. Sahiden de ne güzel anlatmışsın hocam. Sait Faik günümüzde yazmaya başlıyor olsaydı yeni yeni, böyle mi yazardı acaba? İthafın için de ayrıca teşekkür ederim. O dünyada hepimize yeterince yer var hocam. :)
Yazının en güzel yeri senden alıntıladığım yerdi. Ben teşekkür ederim Meltem.:)
1 sonraki yanıtı göster
Bu yorum görüntülenemiyor
Arada romanlar, şiirler de yazmış olsa SFA'a öyküdür. Romanını öyle güzel aktamışsın ki, iştah şurubu gibi olmuş :)))
Kalemine sağlık değeli Anıl.
Sait Faik'i ne de güzel anlatmışsınız. Emeğinize sağlık :)
Bu yorum görüntülenemiyor
Hocam kaleminize sağlık incelemelerimiz çok güzel.
Elinize sağlık. Aklıma geldi okuyunca paylaşayım dedim, çok severim bu sahneyi.
youtube.com/watch?v=_yWhFgJ...
Anıl, gerçekten incelemelerini beğeniyle takip ediyorum,o kadar güzel yazıyorsun ki hayran olmamak elde değil yine güzel bir inceleme olmuş kalemine sağlık...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.