Dünya hiçlikten daha korkunç olduğu için kaldım dünyada; yaşam ölümden daha acı verici olduğu için kabullendim yaşamı; kendi kendimi, gerçeklik sadece acıdan doğduğu için, zihnin ceninleri sadece ağrılı nöbetlerden doğduğu için yaraladım, parçaladım ve dövdüm; ve bütün müzik melankoliden ibaret, çaresizlik kuyusunun dibinde iğrenç olmayan tek şey şehvet.
Sayfa 231Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.