··
2.226 görüntüleme
“Dünya, karnı doymayanların değil, gözü doymayanların yüzünden bu halde” diye bir laf vardır ya... Ne de güzel anlatır her şeyi... Geçen yıl Türkiye’de 215 milyar liralık gıda israfı yapılmış. Bu rakam resmi, ölçülebilir rakam. Gerçek bunun çok daha fazlası... Her gün 5 milyon ekmek hiç dokunulmadan çöpe gidiyor. Yılda 1,7 milyar ekmek demek bu... Eğer bu dünyada açlık varsa, hepimizin payı var bu işte... Hiç kimse masum görmesin kendini... Oğuzcum, israf çok hassas olduğum bir konu. Senin bu incelemeni okuyunca bile sinir katsayım yükseldi:) İşte bu yüzden bu tür kitapları okuyamıyorum ben... çünkü açlığın tek nedeni, tokların israfı bana göre... Yani gelir adaletsizliği nihayetinde... Bir insanın, bir çocuğun gece aç yatmasını nereye koyabiliriz ki? Hangi bilim dalının alanına girer? Girse ne değişir?
Her zamanki gibi yazdıklarınla, çizdiklerinle, sorguladıklarınla, yaptığın alıntılarla 360 derece komple bir inceleme kaleme almışsın. Senin incelemelerinin hepsi bu sitede birer kaynak niteliğinde... Emeklerine sağlık değerli dostum... Sevgilerimle...
Acınası olan israf durumumuzu çok güzel özetlemişsin dostum, çok teşekkürler değerli yorumun için.
Açların olmasının tek nedeni tokların israfı kısmına kesinlikle katılıyorum ben de. Bir insanın veya bir çocuğun aç yatmasını hiçbir ahlak felsefesine ya da bilim türüne sığdıramıyorum. Bu toklar olarak hepimizin ortak suçu.
Değerli görüşlerin ve vaktini ayırdığın için çok teşekkür ederim, sevgiler... :)
O sahne çok kötü ya perihan savaştan nefret ediyorum şu iğrenç vıcık vıcık öğretmen rolü yüzünden. Sebze yemeyen benim bile çok canım çekiyor gördükçe.
Ben o filmi ilk izlediğimde böyle bir sahne olamaz gibisinden tepkiler vermiştim, işte o sahne bile bu kitabın spoiler'ıdır diyebiliriz Yusuf.
3 sonraki yanıtı göster
Ben "açlık 'ı "körleşme"nin üzerine okumuştum o sebeple belki biraz hakkını yemiş olabilirim ..ama kitaba soyle dediğimi hatırlıyorum "seninki açlık değil şımarıklık "
Çünkü pek çok gerçek açlık vakaları var ve bunlar edebi değil tıpkı 
Kazakistan’da Kızıl Kıtlık (1929-1933) gibi..çocuklarını bile yediler denen kitaplardan yolun geçince Hamsun"un hikayesi çok da etkilememisti beni...tekrar dönüp okuyacağım başka bir zamanda başka bir kafayla :) sayende :)
Emeğine sağlık :)seviliyorsun
Bu konuda usta sensin zaten ablacım. O yıllarda yazılmış edilmiş ne varsa okumadık şey bırakmadın, biliyorsun. :)) Hamsun'un biyografisiyle beraber okuyunca aslında değer kazanıyor bu kitap da. Aynı Jack London'ın tırnaklarıyla hayatını kazanması gibi Hamsun da kitap sevdasından ötürü aç bile kalmayı göze almış. Senin okuduğun başka açlık hikayeleri kadar vurucu olmama ihtimali her zaman var yani. :) Çok teşekkür ederim, sen de seviliyorsun her daim.
3 sonraki yanıtı göster
Bu kitabı okumadım ama Jack Londan'ın Uçurum İnsanları da açlığı, yokluğu, yaşanmamış hayatları çok güzel anlatıyor. Kitabı okurken ne zaman bu kadar da olmaz demek istesem yazılanların yazarın bizzat gözlemlediği gerçekler olduğu karşıma çıkıyor, dünyada her zaman bu kadarı, hatta çok daha fazlası var diyordu. Sanırım insan açlığı anlamasa bile kendi tokluğunda, böylesi bir yokluğun varlığını unutmamak için zaman zaman böyle kitaplar okumalı.. Ayrıca incelemeniz ve çizimleriniz de çok iyi olmuş, emeğinize sağlık..
Ben de tam bu yorumu yazmıştım daha demin. :) Jack London'ın yaşadığı zorlu hayata çok benziyor bu adamın hayatı da. Zaten otobiyografisi gibi bir şey olmuş. Bu konuda Bukowski'nin anlattıklarına paralel bile diyebilirim. Aslında bu türde ve bu türe yakın okuduğumuz şeylerin çoğu kurgu yerine daha realist ögeler barındırıyor diye düşünüyorum artık. Dediğim gibi ben Allah'a şükür ki hiç açlık çekmedim, yaşayanlar kadar hiçbir zaman tam olarak anlayamayacağım bu duyguyu da. Ama böyle kitaplar okuyup bir nebze de olsa onları anlayabiliyorsak başka da bir şey istemem doğrusu...
Yorumunuz ve vaktinizi ayırdığınız için çok teşekkürler.
3 sonraki yanıtı göster
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.