Söylemediğine çok sevindim .
Bikeklerimi bağladığı ipin ucunu sımsıkı elinde tutuyordu ...
Bense etrafında halkalar çizerek dönüp duruyordum .
Oradaydım .
Yanıbaşında.
Tahta döşemelerin üstünde .
Bir o yana ..bu bu yana savruluyordum .
Tavana bakıyordum ..
Tap tap merdivenlerden iniyordum.
Dokuz taş oynuyor...koşuyordum..
Düşuyordum ve başımı taşa çarpıyordum.
Yüzümde bir yanmayla tere , çarpıntıya ,toza ve karanlığa bulanıyordum. .
Duvara tutunarak merdivenlerden çıkıyordum .Gizlice buz yiyordum. .
Takır takır. .kaskatı kesiliyordum. .
Beni döverek doktora götürüyordu .
Ağzımın içinde parmak uzunluğu sarkıtlar,göz bebeklerimde buz çiçekleriyle kucağında yatıyordum ..
Başım boşlukta bir sağa bir sola çarpıyordu .
Demek onca gürültüyü duymuyordu (m)
Beni de görmüyor du. .
"Ta aşık oluncaya kadar "
Sayfa 43 - Adam yayınlarıKitabı okudu
·
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.