Kadınların kendilerine has dünyaya küsüşleri vardır. Saçları kadar ince matemlerini gözlerinden okursunuz. Omuzlarında yaşamın tüm yükü, geçmiş ve geleceklerinde hep bir bekleyiş vardır. Umut edişleri de, çektikleri acılar da hep kendine hastır. Sırtları dönüktür mesela dünyaya veya bir türlü açılmak bilmeyen koca kapılara. Yüzlerinin en ücra köşelerinde bir rüzgar uğultusu dolanır da uzaklık nedir öğretirler bize.