Mihrabın tozlu, örümcekli harap merdiveninden çıkarken elimi tutan Gönül, halecan ile bana daha yaklaştı. Bu sırada ellerim, dizlerim titreyecek, düşeceğim diye korktum. Ne sade ve saf-derun bir adamım! Ben fakir mülazım(teğmen), o milyoner bir fabrikacının kızı. Hayır, bin kere hayır.
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.