Bir iç dertten ızdırap çeken bir insanın hali ne olursa, benimki de öyleydi. Önce hastanın önem vermediği ufak işaretler belirir, sonra bu işaretler gittikçe sık tekrarlanır ve zamanla bölünmesi imkansız bir ızdırap haline gelir.Acı büyür ve hasta düşünmeye vakit bulamaz olur.O zaman fark eder ki kendisinin uyumsuzluk saydığı şey, dünyada onun için en önemli olan şeydir yani ölümdür.
Bende de aynen böyle oldu.Anladım ki tesadüfi bir rahatsızlık değil bu,tersine çok önemli bir şey ve bu sorular tekrar ortaya çıkarsa, bunlara cevap bulmak gerekir.
Sayfa 22Kitabı okudu
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.