Hız. Binlerce yıl baskı altında tutulan, engellenen bir çığlık misali, dünyanın içinde patlamış gibiydi. Hız geldikten sonra herhalde hiçbir şey artık eskisi gibi olmadı. Tüm heyecanlar, yeni baştan ayarlanmaları gereken makineciklere dönüştü. Kimbilir kaç sıfat ansızın geçerliliğini yitirdi. Kimbilir dilbilgisinde en yüksek dereceyi gösteren kaç zarf, o saat toz olup gitti, bir anda acı bir şekilde gülünç duruma düştü... tren kendi başına o kadar da önemli sayılmazdı, alt tarafı bir makineydi... ama ortada dahice bir şey vardı: Bu makine güç üretmiyordu, ama kavranması çok daha zor bir şey, var olmayan bir şey, hız üretiyordu. Bir insanın yapabileceğini yapan bir makine değildi. Olmayan bir şeyi yapan bir makineydi. Olanaksızlığın makinesiydi.
Sayfa 50 - Can Yayınları
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.