Bu devasa alıntıyı okuyacağınızdan değil, hayranlığımdan paylaştım.
Temelli kaybetmek: Bu çelişkiyi anlayamıyor, ıstırabına katlanmaya çalışıyordum; bir yanda, aynı kendilerini bildiğim şekilleriyle içimde yaşamaya devam eden, yani benim için yaratılmış bir varlık, bir şefkat, her yanıyla karşılığını, amacını, sabit yönünü bende bulan öyle bir sevgi vardı ki, bütün büyük dehalar, dünya yaratıldığı günden beri varolmuş bütün dehalar, büyükannemin nazarında benim tek bir kusurumun yerini tutamazdı; öte yanda, bu saadeti şimdi yaşıyormuşcasına yeniden tadar tatmaz, benim suretimi bu şefkatten silmiş, bu varlığı yok etmiş, karşılıklı kaderimizi geriye dönerek ortadan kaldırmış, büyükannemi, kendisini bir aynadaki gibi yeniden bulduğum anda, bir tesadüf eseri, herhangi biriyle olabileceği gibi, benimle bir kaç yılını geçirmiş, ama önceainde ve sonrasında hiçbir şeyi olmadığım, olamayacağım bir yabancıya dönüştürmüş olan bir hiçliğin mütemadi bir fiziksel acı gibi zonklayan kesinliğinin bu mutluluğu delip geçtiğini hissediyordum.
Sayfa 160Kitabı okudu
··
17 görüntüleme
Bunu görünce, aklıma hemen şu alıntım geldi. #38464761
Sakın linç etmeyin, acıyın! O kadar kayda değer şeyler yazıyordu ki, ayrı ayrı alıntı etmeye gönlüm el vermedi. 😁😁😁
1 önceki yanıtı göster
Sizinkiyle yarışamaz benim alıntı Adem Bey ama okudum ;))
1 sonraki yanıtı göster
Uzun bir alıntı görünce onu okuyacağıma kendi okuduğum kitaptan bir sayfa okurum kendime bir faydam olur diye düşünürüm 😬 ama zaten siz farkındasınız bunun
1 önceki yanıtı göster
Bu alıntı tek bir cümle bölsem manası kaybolurdu bu kadar uzun olmasına karşın insanı içine hapseden ahenge hayran kaldım.
Bu yorum görüntülenemiyor
Başlığını okuduğumda alıntıyı okumamaya karar verdim 🙃
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.