Reşat Uzmen de Türkçülüğü bir ana fikir olarak
görüyordu. Irkçılık ve Turancılık ise Türkçülüğün tatbik edilmesiydi. Namık Kemal
Zeybek’se Irkçılığı, Türkçülüğün bir cephesi, Turancılığı da Irkçılığın ileri bir hamlesi
olarak anlıyordu. Türkçülüğün iki cephesi olduğunu yazan Türkçülerin aksine Ahmet
Bican Ercilasun, üç temelden bahsetmekteydi: Irkçılık, Turancılık ve Orduculuk.
Görüldüğü üzere birçok Türkçü için Türkçülük iki temelden oluşmaktaydı. Bunlardan
biri Irkçılık, diğeri ise Turancılık’tı. Belki şimdi bu iki kavramın Türkçüler için ne
anlam ifade ettiğine bakmak gerekiyor.