Sadece bir kere sevdaya kapıldım, sadece bir kere sevdim, sonrada gönül evimi kapattım kimbilir neyleyen zamana kadar.. Senlerce biz karnımız açken sevgiyle tok olmayı öğrendik, üşürken sıcak olmayı, kızarken bir anda sevgiye dönüşen gözleri, sahip çıkabilmeyi, umut olmayı öğrendik. Dua olmayı öğrendik, biz yaşamayı bir olarak öğrendik. Biz ev olmayı öğrendik biz eştik, ruhtuk, sevdaydık, hiç tükenmeyecek ama bir gün tükenmiş ayrı konulmuştuk, yolumuz belkide hep ayrı kalacaktı . İlk sözü allah ve ben senden razıyım sende razıysan diye tam yedi yıl devirmiştik, çocuktuk büyümüştük uzak düşmüştük.. Ama olmuştu ya, ben sevgiyi hiç bitmeyecek bir şekilde öğrenmiştim, ve gönül evimi kapatmıştım. Yaradan af eylesin, gönül bir kere niyetlenmişti, ama olur ya şer belki sizin kaderinizde hayr olandır, allah kader kıymet bilen gönüllere yerleştirsin, gönül eviniz şenlensin ve sevdiklerinizden ayırmasın, benimde yolum hayrola🎶..