Günaydın

"Günaydın bulut türküsü"

Günaydın İstanbul
Günaydın 23 Aralık 1949 sabahı
Çin'deki, Birmanya'daki, Pasifik'teki sabahlar günaydın
Günaydın ciğerköşem

İster bilmece içinde isterse normal yolla sarf edilmiş olsun, sözcükler genellikle bir kişiye belli bir anlam, bir diğerine ise çok daha farklı bir anlam çağrıştıran güvenilmez müşterilerdir. “Günaydın!” gibisinden son derece sade bir ifade bile Gandalf kadar bilge bir büyücüyü kelimeden anlam çıkarma bakımından zorlu dönemeçlerden geçirebilir: “Bana iyi sabahlar mı diliyorsun, yoksa sabahın ben istesem de istemesem de iyi olduğunu mu söylüyorsun, yoksa bu sabah kendini iyi hissettiğini veya bunun iyi olunacak bir sabah olduğunu mu kastediyorsun?”

Daha ne kadar günaydın diyebileceğini,
ne yapıyor acaba diye düşünebileceğini sanıyorsun?
Daha fazla zaman kaybetmeden hadi o sihirli cümleyi kur: Seni seviyorum!!

Gerçek zamanla yüreğin zamanı nasıl karışıyor böyle...
Usul bir gülümsemeyle yürüyorum. Kırmızı bir bulut
yüzün. Bir çınar ağacının gölgesindeyim. Yapraklar değil saçların dökülüyor üstüme. Mavilikte bir görkem.
Şarkılar dinliyorum. Parmakların, sesinden önce akıyor
içime. 'Uçan kuşlar sarhoş olur' bir daha inanıyorum.
Saka kuşları bayram yerine çeviriyor alacakaranlığı.
Öyle zamanlar bağışladın ki, ölüm de ayrılık da yitirdi hükmünü. Günaydın büyük güzellik. Acı sonsuzluk
merhaba...