Sanirim sevgimin ölçüsü yok benim!...
Dedim ki ben birseyler yazmaliyim bugün bu hissiyat bana bir deneme yazdirir. İyi mi yaptim bilemiyorum...
Sabah cok güzel uyandim yeni güne demek isterdim tabi ki...
Biryerlerde bir eksik var hayatta insanlar ah insanlar!...
Cok değer verirsin kendini nimetten verdigin degeri vazifen sanirlar. Görmezden gelirsin yine suçlusun sanki senin görevin ya değer vermek.
E be degerli mahlûkat bir önce dönde kendine bak...Bosuna dememis atalarimiz "Ne ekersen onu bicersin".Ne diyeyim tam o evredeyim ekiyorum ama bicemiyorum kuruyor çürüyor ve gidiyor...
Sanirim en büyük hatayi degeri kendime vermemekle yapiyorum...
Her sabah aynanin karsisina gecin" günaydın "deyin kendinize insan önce kendine kiymet vermeli kendini sevmeli kendinizi sevin yüzünüzdeki kirisiklara dagilmis saclariniza ragmen siz kendinizi sevmezseniz kim sevebilir ki sizi...
Allahim yazdikca rahatliyorum.Sanirim bunun icin yazmaktan kopamiyorum.Ve güzel bir müzik acin inanin bana ben öyle yapiyorum su an ve güzel bir kahvalti...
Sükredin!
Şükürler olsun rabbim
Günüme dünüme nefesime
Evladima...
Saygilar...
Mihrimah