Yokluğun kitabı... Tüm yoksulluğa rağmen bitmeyen umutların kitabı. Izdırapla geçen her günün sonunda, sonraki günün daha mutlu olacağı yanılgısına inana inana ömrünü tüketenlerin hikayesi.
Okurken en yüreğimi sıkıştıran, en çok gözümü dolduran, en insana sövdüren, en hayatın içinden kitap oldu Gazap Üzümleri. Değiştirmek istediğim arabadan, almak istediğim müstakil evden, pandemi biterse gitme hayali kurduğum tatilden utandırdı hatta.
Tokun açtan, zalimin birlik olandan, işverenin sendikadan neden korktuğunu her sayfasında bir kez daha anladım. Aileler çocuklarına, kitabı sindirebileceğini hissettiğinde ivedilikle okutmalı ki, örgütlü mücadelenin önemi bir an önce öğretilsin bireylere.