Güven Savcı
@guvensavci
Statistician
Çukurova Üniversitesi
Adana
21 Temmuz
45 okur puanı
Mart 2024 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Retournons â la Nature: Doğaya dönelim
Köylülerin şehirlilere nazaran daha kolay mesut olduklarını söylemek doğru bir görüştür. Tabiattan uzaklaşmak insanı bedbaht ediyor. Bunu hepimiz biliyoruz ama aldırış eden kim? Jean Jacques Rousseau yüz elli sene evvel <<Retournons â la Nature>> diye bağırdığı zaman dinleyen oldu mu?
...Bu babacanları <<garson>> diye çağıramıyoruz. Çünkü Rusya'da herkes tovariş'tir.
Tovariş, yani arkadaş, yoldaş.
Ateşçilikten garsonluğa, çarkçılıktan kaptanlığa terfi edebilirsiniz, fakat sadece bir tovariş'siniz.
Bu kelime bana Jean Deval'in bir piyesini hatırlattı. Tovariş, tiyatro edebiyatında yer tutacak olan güzel eserlerden biridir. Deval, bu eserinde vatan sevgisinin, sınıf ihtiraslarını ortadan kaldıran bir kuvvet olduğunu, sanatkârane bir şekilde iddia eder.
Bu bir başlangıç...
Her şeyi şimdi görmek istiyorum. Ve içime girecek şeylerin hiçbiri ben olmayacak olsa da, bir süre sonra hepsi içeride bir araya gelecek ve o zaman ben olacak. Şu dış dünyaya bak, Tanrım, Tanrım, dışarıdaki şu dünyaya bak, benim dışımda, yüzümün ötesinde ve ona gerçekten dokunmamın tek yolu onu nihayet ben olacağı yere koymam kanımda olması ve günde bin çarpı on bin kez pompalanarak içimi turlaması. Onu sımsıkı tutacağım, asla kaçmasın diye. Bir gün dünyaya sımsıkı tutunacağım. Şimdi bir parmağım üstünde; bu bir başlangıç.
Okur Takip Önerileri
Müthiş
...Tanrı aşkına... kafatasımı açsan, beynimin kıvrımlarında onun büyük parmak izini görürsün. O bana dokundu.
Anlamlar her zaman ebedidir.
"Dinle," dedi. "Ben çocukken dedem ölmüştü; kendisi heykeltıraştı. Ayrıca dünyaya verecek bol bol sevgisi olan, çok iyi bir adamdı ve kasabamızın gecekondu mahallesinin temizlenmesine yardım ederdi; bizim için oyuncaklar yapardı ve hayatında milyonlarca şey yaptı; elleriyle bir şeyler yapardı hep. O öldüğünde, aslında onun için değil de yaptığı onca şey için ağladığımı fark ettim birden. Ağladım, çünkü onları bir daha asla yapmayacaktı; bir daha asla bir odun parçasını yontmayacak, arka bahçede kumru ve güvercin yetiştirmemize yardım etmeyecek, kendi tarzıyla keman çalmayacak ve bize fıkra anlatmayacaktı. O bizim parçamızdı ve öldüğünde bütün eylemleri bıçak gibi kesildi, o işleri tam onun gibi yapacak kimse de yoktu. O bir bireydi. Önemli bir adamdı. Ölümünün etkisinden hâlâ kurtulamadım. O öldüğü için kim bilir ne muhteşem oymalar asla yapılmadı, diye düşünürüm sık sık. Dünyada kim bilir kaç fıkra eksik ve dedemin elleri kim bilir kaç posta güvercine dokunmadı. O dünyayı biçimlendirdi. Dünyaya bir şeyler yaptı. Onun öldüğü gece, dünya on milyon iyi eylemden mahrum bırakıldı."