"Yıldızlar karanlıkta parladığı gibi, fakirlik ve sefâlet içinde de saflık ve yücelikle parlayan ruhlar yok mudur? Bir kalp, sevmek için mutlak servete, asâlete mi muhtaçtır? Bence en katışıksız talih, ruhun göründüğü iki güzel göz; en büyük servet, kalbin hissini gösteren gül renginde dudaklardan akseden tebessümdür. Güzellikten büyük asâlet, kalp saflığından büyük servet mi olur? "
Sayfa 79