Üşüyorum Sesimi Ört
(bir solukta okumak istemiyorum seni, sayfalarını çevirme)
uyku tutmadı, sen tut beni
en son koynunda unuttum günaydın dilimi
gözlerinde büyüdüm, yüreğim sende çocuk kaldı
hadi kalk gidelim, bizi görüp yazacaklar, az kaldı
en keyifli sabah kalvaltım! Sen,
göğsünde yürüdüğüm balıkçı kasabası
akşamdan kalsın öpüşlerin, yalpalasın
Mutsuz olduğum için hiçbir şey yapmadan mutsuzluğumun geçmesini beklersem mutsuzluğum derinleşir. Ama ben bu 10 ay içinde Nietzsche üzerine 1500 sayfa yazı yazdım. Ve bunlarla uğraştığım zaman dilimi içinde tamamıyla benim dışımda, başka bir şey yapıyor olduğum için kendimi çok daha iyi hissediyorum. Bu uğraş sayesinde. Şişenin içine küçücük bir gemi koymaya çalışıp saatlerce cımbızla yelkenini, gemicisini, küreğini yerleştirip yapıştırabilirsin. Başka bir şeyi de benim bir danışanım yapıyor. Ben hiç öyle bir şey bilmiyordum.
Yeni öğrendim. Bitki ressamlığı. Büyük büyüteçlerle yaprakların bütün o kıvrımlarını inceleyip aynısını kağıda çiziyor.
Özetle kaygınızı hafifletmek, geçirmek için sevdiğiniz bir şeyi yapın mı diyorsun?
Evet. Sana anlam ifade eden, hoşuna gidecek bir şey. Ama hazdan bahsetmiyorum, bunu dediğimde insanlar anında "Hadi gidelim, içelim. Sevişelim" diye anlıyorlar.
Bazı kapılan zorlamak lazımdır
Kana kana karanlıkta
Gel kardeşim Üsküdar
Hadi bize gidelim
Helvanı al gömleğini çekele içini dök Usunu sıyır hadi bize gidelim
Yalnızlık az sonra damlar
