Ben, kalabalığın kurallarının karanlığında hapsedilmiş ve ölene kadar bir hayalle zincire vurulmuş insan kalbiyim.
Ben, uygarlaşmanın ve onun ayartmasının köşelerinde unutulup terkedildim.İnsanlığın dili sınırlayıcıdır ve gözleri gülerken bile kupkurudur.
Kim bana, bir altına güzel bir düşünce satar? Kim, bir parça aşka karşılık benden bir avuç dolusu mücevher alır? Kim, hazineme karşılık güzellikleri görecek bir göz verir bana?
Hayatın her şeyi güzeldir ve zenginlikler ders verir insana. Zenginlik bir müzik aleti gibidir, yalnız onu çalmayı bilmeyene uyumsuzluk gösterir. Aşk gibidir servet, gizli tutanlarda parçalanır, oysa açığa vurulunca hayatı genişletir.