Kendi dev benliğinizde olan özlemde sizin iyiliğiniz yatar; ve bu özlem hepinizin içinde vardır. Fakat aranızdan bazılarında bu özlem, dağ eteklerinin gizlerini ve ormanın şarkılarını taşıyarak denize erişebilmeye çağıldayan bir sel gibidir. Kimilerinde de, köşelerde ve kıvrımlarda kendini yitiren ve denize erişmezden önce çokça oyalanan durgun bir ırmak gibidir.
Ama içindeki özlemi çağıltılı olan, özlemi durgun olana, “sen niçin yavaş ve duraklısın?” demesin. Çünkü gerçekten iyi olan, çıplağın çıplaklığına bakıp, “Senin giysilerin nerede?” ya da yuvasıza bakarak, “Evin barkın ne oldu?” diye sormaz.
Sınırsız olan ve ölçülmesi mümkün olmayan zamanı, aklınızca, ölçmeyi tasarlarsınız. Aklınızca; tavırlarınızı, hatta ruhunuzun gidişini, yönünü, saatlere ve mevsimlere göre düzenlersiniz. Sizler zamanı, güya bir dere yaparak onun yamacına oturur, akışını seyredersiniz. Bununla beraber, içinizdeki sonsuzluk, hayatın sonsuzluğunun farkındadır. Ve dünün, bugünün bir anısı, yarının da bugünün bir düşü olduğunu bilir.
Ve pazar yerini terk etmeden önce yoluna boş ellerle giden hiç kimsenin kalmadığından emin olun.
Aklınız ve tutkunuz denize açılan ruhunuzun dümeni ve yelkenleridir. Eğer yelkenleriniz ya da dümeniniz parçalanırsa, çalkalanmaktan ve sürüklenmekten, denizin ortasında kalakalmaktan başka bir şey yapamazsınız.
Sayfa 69