"Hamuş; âşığın suskunluk hâlidir. İnsanın bazen gönlünden iki türlü ses gelir. Biri 'Yalnız sevmekle iktifa et, yeter!' der. Diğeri de 'Yalnız sevmek kâfi midir, sevilmek lazım değil mi?' der.
İkinci sedaya verilecek cevap, 'Sen sevdiğinden gayrı mısın ki ayrıca sevilmeye talip oluyorsun? Sus!' der. 'Sevmeyi, yani aşkı sana veren kim?' der.
Sayfa 112